tag:blogger.com,1999:blog-69666097163568631152024-02-20T13:03:39.503+01:00fijnomtezijnDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.comBlogger45125tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-4439051152067349772011-06-06T16:31:00.002+02:002011-06-06T16:32:24.469+02:00Een beetje extra aandacht!Een ervaring wil ik delen. We waren onlangs (nou ja, even geleden) bij Hotel Bon'Aparte in Lochem. Daar werden we 's avonds verwelkomd met een driegangendiner. Ik heb niet eerder meegemaakt dat het eten zo bijzonder was dat de ervaring door mijn hele lijf gedeeld werd. De duivenborst was letterlijk te voelen in mijn hartstreek, die al bij de eerste hap warm werd. Sommige hapjes brachten een tinteling in mijn buik en andere weer in mijn keel. Het was echt bijzonder. En het mooiste van alles: mijn soep werd door de ober in een kan naar onze tafel gebracht. Vanuit de kan goot hij langzaam en zorgvuldig de soep in mijn bord. Hij zei: Zo geven we onze gasten graag een beetje extra aandacht. <br /><br />S.Neutkens NijmegenDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-53963571487992585872011-05-17T16:43:00.003+02:002011-05-17T16:56:53.856+02:00Dienstverlening die verder gaat.Laatst ontmoette ik iemand die zelden voorbeelden had van goede service. Speciaal voor haar, beschrijf ik vandaag deze ervaring.<br /><br />Vorige week contact met mijn zorgverzekeraar Zorg en Zekerheid. Er is wat verwarring over een factuur die ik heb verstuurd. Het waren er in totaal drie. Maar deze bestond uit één duidelijke factuur en twee doordrukvellen met kosten gemaakt voor een bloedonderzoek in een laboratorium. Deze laatste twee komen uit Belgie en zien er anders uit als de facturen die we normaal ontvangen. Ik verkeerde in de veronderstelling dat alles duidelijk was. Omdat ik geen afschrift van betaling van deze laatste facturen kreeg, belde ik met zorg en zekerheid. Aan de telefoon een vriendelijke dame, die me zo goed mogelijk probeerde te helpen. Helaas werd ons gesprek afgebroken en aangezien ik ergens naar toe moest, dacht ik dat komt later wel. Eenmaal thuisgekomen stond er een medewerker van zorg en zekerheid op mijn voice mail. En de volgende ochtend werd ik prompt gebeld. Hij gaf aan de factuur en de verzamelstaten als één gezien te hebben en dus de daadwerkelijke factuur die erbij hoorde te missen. Na een kort gesprek liet hij mij weten dat hij even zou bellen met het laboratorium om te vragen om de juiste factuur die erbij hoorde. Het was niet de normale gang van zaken, maar hij wilde dit graag even voor me oplossen. Na 10 minuten belde hij me opnieuw terug en liet me weten hoe het nu geregeld kon worden. Ik voelde me dankbaar voor zo'n bereidheid me te helpen.<br /><br />Esther JanssenDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-75110162064120911752011-03-25T21:11:00.003+01:002011-03-25T21:13:41.425+01:00Bijzondere ervaringen en een mooie reactieIk leef,<br />Ik ben gezond,<br />Buiten is het licht,<br />De zon schijnt.<br /><br />De kat speelt verstoppertje met zichzelf,<br />En vangt en passant een muis,<br />Mijn dochter is fantastisch,<br />Ik kijk en streel haar zachte huid.<br /><br />Ik begroet een invalide man en help hem<br />Zijn appels in een zak te doen,<br />Mijn dag is goed, zegt hij,<br />De mijne ook.<br /><br />Ik spreek en vraag de buurman hulp,<br />Hout wordt in spaanders <br />Gehakt en afgevoerd,<br />Opruimtijd.<br /><br />Ik leef beschreven, uit TIJD, gedichten en gedachten (bundel in wording)<br />van W. van Tuyl uit AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-7455352241014733452011-02-01T10:55:00.006+01:002011-02-01T11:26:05.075+01:00Allebei blijVlak voor het einde van het jaar, voordat het nieuwe tarief van de zorgverzekering zou ingaan, belde ik mijn verzekering Zorg & Zekerheid. Ik stelde wat vragen over vergoedingen voor bevallingen en eventuele ivf behandelingen. Uitgebreid kreeg ik hier antwoord op. De meneer die mij hielp keek nog even naar mijn verzekeringsgegevens en vroeg mij of ik, alleen op deze polis verzekerd was. Op mijn bevestigende antwoord liet hij me weten in dat geval een singleskorting te kunnen aanbieden van 10% voor 2011. Na onze hele gesprek van hiervoor, vond ik dat wel komisch. Uiteraard erg blij, vroeg ik hem hoe hij deze korting ineens kon aanbieden. Hij vertelde me dat ze bij Zorg en Zekerheid graag ook iets wilde doen voor die mensen die geen mogelijkheden hadden zich collectief te verzekeren. Ik liet hem weten dat ik erg blij verrast was omdat ik de kosten voor de zorgverzekering langzaam wel erg duur begon te vinden. Ik had al wel diverse andere polissen opgevraagd, maar deze verzekeringen dekte niet wat ik nodig heb. Zo kwamen we een beetje in gesprek, hij vroeg door over waarom ik naar andere verzekeringen had gekeken, ik over het waarom van de korting. Beiden spraken we daarna uit dat we blij waren. Ik uiteraard met de geboden korting, hij dat hij mij blij had kunnen maken. En doordat we beiden uitspraken dat het ons raakte, werd het voor mij een gesprek waar ik als ik er aan terugdenk nog blij van word.<br />E.Janssen AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-56917246083968330032011-01-29T18:36:00.007+01:002011-02-01T12:01:57.007+01:00Hoe één iemand het verschil kan makenAl weer enige tijd geleden heb ik iets bijzonders meegemaakt. Iets dat ik graag wil delen omdat het laat zien hoe één iemand een verschil kan uitmaken. Ongeacht op welke plek.<br />Ik zat aan het einde van de middag in een trein. De mensen die ik om me heen zag waren diep in zichzelf verzonken en zagen er niet al te vrolijk uit. We stopte bij een station waar een vrouw kwam binnenlopen met een vuilniszak. Het was een schoonmaakster van de NS, die de prullenbakken kwam legen. Meestal lopen ze om de plekken heen waar mensen zitten. Deze mevrouw niet, ze wilde duidelijk zorgvuldig schoonmaken. En vroeg aan mij en andere passagiers of ze er misschien even bij mocht, zodat ze de vuilnisbakken kon legen. Op het tafeltje naast mij lag een stapel kranten waaronder de Volkskrant van vandaag, die ik net had gelezen. Ik gaf haar de kranten, zodat ze ook deze kon weggooien. Ze keek de stapel door, zag de Volkskrant, de datum en draaide zich om naar de meneer die op het bankje aan de linkerkant van het gangpad zat. 'Meneer, wilt u deze krant misschien lezen, hij is van vandaag'. De meneer knikte van ja en nam de krant van haar over. Ze liep verder, vroeg ook bij de volgende zitplekken: 'mag ik er even bij zodat ik de vuilnisbakken kan legen'. Ze bekeek elk stapeltje kranten en pas nadat ze zeker wist dat niemand er iets mee wilde, gooide ze deze weg.<br /><br />Ik keek een beetje om me heen en zag de gezichten van de mensen - die ik kon zien - eerst wat ongelovig kijken en daarna langzaam wat meer ontspannen. Er gleed zelfs een voorzichtige glimlach over een enkel gezicht. Even later liep ze de coupé uit naar de volgende. Toen kwam ze terug met een Wachttoren in haar hand en vroeg:'iemand interesse in de Wachttoren?'. Ik zag nu zelfs een brede glimlach doorbreken. En dacht bij mezelf: 'wat een verschil maakt het, als zelfs maar één iemand contact maakt op een plek waar we met zijn alle het liefst zo anoniem mogelijk zijn'.<br /><br />Esther Janssen, AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-15571145350228206212010-09-09T11:09:00.001+02:002010-09-09T11:10:17.840+02:00PrijsTopper is Top!Op de valreep voor een spannende WK-voetbalwedstrijd kocht ik afgelopen juni een flatscreen tv. Omdat het bijna sluitingstijd was en het toestel niet op voorraad was mocht ik het showmodel meenemen. Met de belofte dat als het toestel niet beviel ik het zo weer kon ruilen. Dat was de eerste goede service waar ik dankbaar gebruik van maakte de volgende dag.<br /> <br />Vlak daarna ging ik op vakantie en bij terugkomst probeer ik digitale televisie te installeren. Dat lukte niet omdat het gekochte toestel niet geschikt bleek voor Ziggo-digitale televisie. Ondanks dat de aanschaf inmiddels 6 weken geleden was en ik de doos niet meer had, mocht ik het toestel teruggeven en kocht ik een ander model. PrijsTopper installeerde voor mij het digitale televisiepakket waardoor ik bij thuiskomst direct goede ontvangst had. PrijsTopper in Voorburg biedt superservice!<br /><br />H.van O uit Den HaagDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-75493055158113567842010-06-02T17:43:00.005+02:002010-06-02T18:10:43.053+02:00Een dikke zoen voor de conductrice van de NSAfgelopen zondag gingen we 's avonds terug met de trein van Zandvoort naar Amsterdam. Eigenlijk zouden we meerijden met iemand en we hadden er dan ook niet op gerekend dat we met de trein terug zouden gaan. Op het station aangekomen bleek dat we niet met contant geld (briefjes) onze treinkaartjes konden kopen. Ook lukte het ons niet om via andere passagiers iets te regelen.<br />Daarop ging ik op zoek naar de conducteur/trice op de trein, zij was met iemand in gesprek. Ik legde haar ons probleem voor. Zij liet ons weten dat bij alle kaartjes die officieel in de trein worden gekocht, 35 euro extra moet worden doorberekend. Blijkbaar vond ze dat ook wel erg veel extra, voor iets waar wij ook niet echt iets aan konden doen. Waarop zij ons aanbood mee te gaan naar Haarlem, waar we uit konden stappen en alsnog een kaartje bij een geopend loket konden kopen.<br />De jongen die met de conductrice stond te praten vroeg haar: 'kun je ze niet gewoon mee laten gaan naar Amsterdam, tenslotte zijn ze naar je toegekomen en hebben je eerlijk gezegd dat ze niet in staat zijn een kaartje te kopen?' <br />Ze keek me aan en zei:'stap maar in'. Het raakte me zo dat ik haar spontaan een zoen op haar wang gaf.<br />Uiteindelijk bleek mijn reisgenoot, die bij de kaartjesautomaat was blijven staan, toch 2 kaartjes te hebben geregeld. <br />Nu nog maakt het me blij dat mensen je willen helpen als je door bepaalde organisatiestructuren niet heen komt. De menselijke maat staat voorop!<br /><br />E. van Wijnden uit AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-32308268218325774212010-04-22T12:39:00.002+02:002010-04-22T12:44:48.003+02:00Hulde aan Bread & Beans!Vanmiddag dronk ik mijn dagelijkse koffie bij Bread & Beans in de Theresiastraat in Den Haag. Het was lekker rustig in de zaak, de koffie en tijdschriften waren prima. De werkneemster hadden voordeelbonnen voor Eftelingkaartjes over en gaven deze als cadeau aan mij. Daar kan ik veel kinderen op school blij mee maken!<br />Bij het afrekenen had ik iets teveel haast.. Thuis ontdekte ik dat ik mijn nieuwe mobiele telefoon in de zaak had laten liggen. Ik belde mijn eigen nummer. Bread & Beans nam op met 'Dit is de kwijtgeraakte telefoon, met wie spreek ik?'. Opgelucht haalde ik de telefoon later weer op. Hulde aan Bread & Beans!<br /> <br />Saskia HellasDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-71331397265205007762010-04-21T14:40:00.004+02:002010-04-21T14:51:56.617+02:00Van een negatieve ervaring iets positiefs makenNa een aantal irritaties over mijn Bijenkorfcard, werd ik opnieuw geconfronteerd met iets waar ik geen zin in had. Maandelijks ontving ik een overzicht van de aankopen en de betalingen die ik moest doen. Nu kon dat allemaal veel praktischer.... per internet. Een prachtige service. Mocht ik besluiten me niet via internet aan te melden, dan zou ik gewoon de papieruitdraai per post ontvangen en daar 1 euro kosten voor moeten betalen. Ik merkte dat ik hier geen zin in had. Oplossing was om de telefoon te pakken en de kaart (die ik toch nauwelijks gebruik) op te zeggen. Eenmaal aan de telefoon kreeg ik een hele vriendelijke medewerker aan de telefoon. Begripvol, snapte waarom ik wilde opzeggen en gaf daarna een goede tip om eventueel gebruik te maken van de mogelijkheid de Bijenkorfcard om te zetten naar een creditcard. Een jaar lang gratis inclusief een overzicht van de bestedingen. Ik vond het zo sympathiek hoe ons gesprek van irritatie naar iets positiefs werd omgebogen, dat ik meteen besloot eens uit te zoeken hoe het met de kosten van mijn creditcard bij te bank zat. Uiteindelijk is het voor mij beter de Bijenkorfcard op te zeggen, maar met een zeer positief gevoel. Fijn ook dat ik de card gewoon telefonisch kan opzeggen. Dank voor de service!<br /><br />J. van Velden uit UtrechtDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-47205869626015124932010-04-01T14:40:00.003+02:002010-04-01T14:48:11.277+02:00Warme ontvangstOp 10 april was ik samen met een vriendin een dagje weg in de buurt van Beekbergen. Nadat we waren ingecheckt in ons hotel, zijn we zomaar een beetje gaan wandelen om de buurt te verkennen. Na een half uurtje lopen kwamen we langs Marrys bloemen- en kruidenhuis. Vanaf de weg al zag het er zo uitnodigend uit dat we besloten verder op onderzoek uit te gaan. Eenmaal binnengekomen keken we wat rond tussen de kruiden en planten. We werden ongelofelijk warm welkom geheten door Marry en haar collega. Beiden aan het schoonmaken en dweilen nodigden ze ons uit vooral verder te komen, vragen te stellen, te genieten van de serre met prachtig uitzicht op de kruidentuin. We moesten vooral ook van de heerlijke thee proeven, die speciaal voor ons en een stel dat inmiddels ook was binnengestapt, werd gezet.<br />Onderstussen kregen we ook nog allerlei tips en informatie over de omgeving. We hebben genoten van de open, warme en hartelijke ontvangst.<br />Dank.<br /><br />E. Oudenheusen, AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-69394712039691938032010-04-01T14:28:00.005+02:002010-06-02T17:42:56.593+02:00Teamwork!Onlangs kwam ik dit mooie voorbeeld tegen hoe een dienstverlener er samen met (in dit geval) haar passagiers ervoor zorgt dat ze beiden een goede tijd in elkaar gezelschap doorbrengen.<br /><br />De gedragsregels van buslijn 85 Veolia vanuit Apeldoorn samen met de studenten van ROC A12:<br />* We vertrekken op tijd<br />* We groeten elkaar bij binnenkomst<br />* We houden plaatsbewijzen gereed bij binnenkomst<br />* De chauffeur is gastheer/vrouw, de passagiers de gasten in de bus<br />* We behandelen elkaar zoals we zelf behandeld willen worden<br />* We houden de bus schoon en zijn rustig<br />* We zijn met zijn allen verantwoordelijk voor een prettige sfeer in de bus<br />* Bij onvoorziene situaties legt de chauffeur uit wat er gebeurt<br />* We spreken elkaar vriendelijk aan op deze gedragsregels.<br /><br />Mij gaf het een goed gevoel te zien, hoe er door een gezamenlijk initiatief een betere relatie tot stand komt.<br /><br />E. Janssen AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-2190278898495613112010-03-09T12:59:00.001+01:002010-03-09T12:59:34.391+01:00HerkenningJAAH, dat herken ik! Altijd fijn als je gewoon voor niks mag plassen! En je jas voor niks mag ophangen. Bij de Kleine Komedie laten ze het aan jou zelf over: je mag voor de jas betalen! Op deze site is t niet sjiek om te klagen. Laat ik het zo zeggen: hopelijk leest Hotel Arena dit bericht! ; ) Ter inspiratie. Ademhalen is daar 20 eurocent. (prijzen van 2009) ; ) <br /><br />JohanDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-15650135330462318162010-02-24T13:53:00.002+01:002010-02-24T13:58:02.651+01:00Een van mijn favorieten!Ik weet het is niet origineel, maar ik werd vandaag weer <strong>blij</strong> bij de Etos op de Haarlemmerdijk in Amsterdam. Een vraag over mascara's (een goede vinden is heel niet makkelijk) en ik kreeg meteen goed ervaringsadvies. Oprecht, geinteresseerd en aandachtig. Een vergissing bij de kassa werd vlot, vriendelijk en vrolijk rechtgezet.<br />Wat zou de wereld er anders uitzien als je altijd zo werd geholpen.<br />Mijn oprechte dank.<br /><br />E. Janssen, AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-62138285206854615172010-02-16T14:02:00.004+01:002010-04-21T14:50:40.296+02:00Taxi Den HaagNadat we heerlijk gedanst hadden, terug met een taxi naar een adres in Den Haag. Met een groot gebaar werd de deur voor ons opgehouden, de stoel op de tweede rij naar voren geschoven, zodat we makkelijk op de derde rij terecht konden. En bij het uitstappen gebeurde dit in omgekeerde volgorde opnieuw. De fooi werd met een zeer verrast en dankbaar gebaar aanvaard.<br />E. Muijs uit AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-73387041608414497492010-02-16T13:58:00.003+01:002010-02-16T14:02:31.575+01:00Dansende serviceAls echte Amsterdamse, ga ik meestal gewoon uit in Amsterdam. Maar afgelopen weekend heb ik een uitzondering gemaakt. Ik ging mee naar een feestje in het Paard van Troje in Den Haag. En wat een verademing. Eenmaal binnengekomen hoefde ik (behalve dan natuurlijk voor de drankjes) nergens voor te betalen. Niet voor de wc of voor de jassen.Service zoals die wat mij betreft hoort!<br />E. Muijs uit AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-15923032734421376002010-01-19T13:16:00.001+01:002010-01-19T13:17:34.591+01:00Een vriendelijk gebaar.Op de avond van 24 december zou ik naar Londen vliegen om aldaar de feestdagen door te brengen. Vanaf mijn huis naar Schiphol nam ik de bus, alwaar ik vriendelijk gedag werd gezegd door de buschauffeur. Ik had al ingecheckt met mijn OV chippas en was al gaan zitten, toen de buschauffeur zei dat ik meteen weer uit mocht checken. Een gratis ritje vanwege de Kerstavond. Zo konden mijn feestdagen goed beginnen met dit uiterst vriendelijke gebaar!<br /><br />B. Janssen, AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-62844057195422530102010-01-18T13:35:00.005+01:002010-01-18T13:39:06.959+01:00Uitzonderlijke Gastvrijheid in Azië! (1)<strong>Communicatie met handen en voeten</strong><br /><strong>Net terug van een reis naar Thailand en Cambodja wil ik graag een paar bijzondere ervaringen delen.</strong><br />Ik zat in een guesthouse op een eilandje in Thailand. De gastvrouw daar sprak zeer gebrekkig Engels en ik zeker geen Thais. Op een dag moest ik toch een aantal dingen regelen. Zo wilde ik de kosten, tijden en mogelijkheden weten van drie verschillende taxi en boot verbindingen naar een plaats op het vaste land; ik wilde het netnummer weten van Thailand in verband met een internationaal telefoongesprek dat ik ging voeren en ontving graag wat visitekaartjes van het guesthouse die ik elders op het vastenland bij iemand zou achterlaten. Dit om meer gasten op deze prachtige plek te attenderen.<br /><br />Met handen en voeten, een boekje met Engels/Thaise lessen, diverse telefoontjes naar vrienden en familie die in iets meer of mindere mate Engels spraken, pen en papier en heel veel lachen zijn we erin geslaagd om alles aan elkaar duidelijk te maken. Zo werd ik de volgende dag keurig op gehaald door een taxi om me naar de locale boot te brengen (waar normaliter nauwelijks een toerist gebruik van maakt), leerde ik het netnummer van Thailand kennen en kreeg ik blijmoedig een stapel visitekaartjes mee.<br />Wat me raakte was de ongelofelijke bereidheid om me te helpen. En wat me vooral is bijgebleven het enorme plezier dat we beleefde aan deze reis van 45 minuten om elkaar de dingen duidelijk te maken.<br />E. Janssen, AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-2453457714327743962010-01-18T13:28:00.004+01:002010-01-18T13:40:40.129+01:00Uitzonderlijke Gastvrijheid in Azië! (2)<strong>Een gulle gift</strong><br /><br />Wachtend op de bus in Thailand bestelde ik een espuccino (???) bij een klein koffiehuisje tegenover het busstation in Ban Phe. Ik was al een aantal uren onderweg en moest heel nodig naar de wc. Jammer genoeg moest ik daarvoor naar het busstation. Bij hoge uitzondering vroeg ik de dame van het koffiehuisje of ik mijn rugzak even bij haar mocht zetten en of ze er een oog op wilde houden. Geen enkel probleem. Eenmaal teruggekomen, bestelde ik nog een flesje water voor onderweg in de bus. Ik had helaas geen klein geld meer en gaf haar 100 bht, waarmee ik de 8bht voor het water wilde betalen. Met een grote glimlach schonk ze me het flesje.<br />E. Janssen, AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-8230539672194339572010-01-18T13:24:00.017+01:002010-01-18T13:47:41.524+01:00Uitzonderlijke Gastvrijheid in Azie! (4)<strong>Uit eten in Phnom Penh</strong><br /><br />Op zoek naar een leuk restaurant in PP, liep ik over de boulevard langs de rivier, toen ik aan de overkant iets heel uitnodigends zag. Maar oversteken valt daar in de spits nog niet mee. Niet dat er hard gereden wordt, maar er is wel een bijna constante stroom van verkeer die van beide kanten komt. En als voetganger heb je geen rechten. Mijn aandacht gericht op het restaurant aan de overkant, maakte ik voorzichtig aanstalten om naar de andere kant te komen. Onmiddellijk stapte er aan de overkant een jongen de weg op, die hard blies op een fluitje en het verkeer aan beide kanten tegenhield, zodat ik ineens alle ruimte kreeg om rustig over te steken. Eenmaal aan de overzijde werd ik door hem naar binnen begeleidt. Ik voelde me net de koningin!<br /><em><strong>Het zijn slechts een paar van de kleine en grote gebaren die ik heb ervaren tijdens mijn reis door Thailand en Cambodja. Ze maken samen deze reis tot een bijzondere en uitzonderlijke ervaring, waarin ik ongelofelijk veel warmte en liefde ervaar van mensen die het over het algemeen in materiële zin een stuk minder breed hebben als wij hier in Europa of Nederland.</strong></em><br />E. Janssen, AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-46429383705286490002010-01-18T13:24:00.016+01:002010-01-18T13:46:22.910+01:00Uitzonderlijke Gastvrijheid in Azië! (3)<strong>Ineens hulp</strong><br />Lopend door de straten van Battambang, een kleine plaats in Cambodja, was ik me aan het bezinnen op hoe van hieruit terug te reizen naar een bestemming in Thailand. Ik wilde een andere route nemen als de gangbare. Ineens zag ik een hotel dat informatie had over busreizen. Binnengekomen bleek het aanbod niet te zijn wat ik zocht. Een beetje peinzend wat nu te doen, liep ik naar buiten. Waar ik tegen een groepje tuktukchauffeurs aanliep. Zoals vaak in Cambodja beginnen de mensen een gesprek met je. Geïnteresseerd als ze zijn in waar je vandaan komt, hoe je reist, etc, raakte ik in gesprek. En als snel vertelde een van hen dat hij vaker werkte voor een Nederlander die in Cambodja werkt. Hij dacht dat deze persoon mij wellicht meer informatie kon geven over hoe terug naar Thailand te reizen. Meteen werd de telefoon gepakt en na verbinding kreeg ik deze in mijn hand geduwd. Een heel gesprek volgde en ik werd van allerlei tips en mogelijkheden voorzien. Op mijn vraag of ik iets van het gesprek kon vergoedde, werd driftig nee geschud. Uiteraard heb ik de volgende dag een tocht gemaakt door de omgeving met degene die me zo spontaan en uitzonderlijk had gelopen.<br />E. Janssen, AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-31908928798586641772009-12-15T13:57:00.004+01:002009-12-15T14:03:23.751+01:00Super serviceVanochtend wilde ik Norit ruilen bij de Etos op de Haarlemmerdijk in Amsterdan. Dit potje was gewoon dicht en had ik gisteren gekocht. Ik had Immodium nodig en wilde het een voor het ander ruilen. Zonder problemen werd de Norit teruggenomen, terwijl me werd uitgelegd dat het potje niet meer opnieuw verkocht mocht worden. Ik was er stil van.... Toen ik aangaf dat ik dat wel van ongelofelijke service vond getuigen, beaamde de mevrouw achter mij in de rij, 'dat is altijd hier, daarom kom ik ook zo graag'.<br />E.Janssen, Amsterdam.Door E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-63484616315649853972009-12-09T18:42:00.003+01:002009-12-09T18:46:14.750+01:00ServiceVandaag bij de fietsenmaker in de Buiten Brouwersstraat om even de fietspomp te lenen. Dat mag altijd, alleen dit keer was de pomp kapot. Of ik even mijn fiets naar binnen wilde rijden. Beide banden werden voor me opgepomd met een luchtslang. Van de achterband bleek het ventiel kapot, deze werd keurig vervangen. Betalen mocht ik niet, dat hoorde bij de service.<br />B de Vries, AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-58253099961953884632009-12-05T20:13:00.005+01:002009-12-05T20:20:13.103+01:00Vol aandacht gestifte en volle rode lippen....Op 3 december liep ik naar binnen bij Skin Cosmetics in Amsterdam, op zoek naar een nieuwe lippestift. Uiteraard genoeg keus en omdat ze er zo mooi bij staan, durfde ik ze niet zo maar uit te proberen. Daarom vroeg ik om hulp aan een van de medewerkersters die druk bezig waren met inventarisatie van diverse producten. Zodra ik om hulp vroeg, was alle aandacht voor mij. Alles werd uit de kast gehaald om mijn lippen - in de kleur die ik had uitgezocht - professioneel te stiften. Over de kleur was ik niet helemaal tevreden en daarom vroeg ik of ze ik toch ook nog even die andere rood (een fractie donkerder) mocht uitproberen. En met veel plezier en aandacht werden mijn lippen opnieuw gestift. Gelukkig was dit precies de juiste kleur, zodat ik enthousiast en met een goed gevoel de winkel uitliep. Ik kom zeker terug.<br />Annelies uit AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-58194043562857577442009-12-02T09:32:00.002+01:002009-12-02T09:34:26.015+01:00Knuffel vermist!Afgelopen zaterdag waren wij de berging aan het leeghalen en brachten een hele berg spullen naar afvalscheidstation Crailo.<br /><br />Helaas is toen de slaapknuffel van mijn dochter tussen de spullen terecht gekomen. We hoopten in de textielbakken. Dochter in tranen en toen boden 2 van de mensen die daar werkten aan om als de textielbakken geleegd werden er tussen te zoeken naar de knuffel. En dan gisteren even te bellen of hij gevonden was. Een van de twee zou er niet eens zijn, maar wilde gebeld worden als de bakken geleegd werden zodat ze kon helpen zoeken.<br /><br />Gisteravond werd ik gebeld dat de bakken nog niet geleegd waren, maar dat dat vandaag, 1 december zou gebeuren. Vandaag gebeld: knuffel niet gevonden. Heel jammer, maar petje af voor de dienstverlening.<br /><br />Groetjes,<br />DagmarDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6966609716356863115.post-91275729704839161332009-11-29T11:34:00.003+01:002009-11-29T11:43:23.918+01:00Dienst of niet?Ik weet niet echt of er hier sprake is van een dienst?<br />Afgelopen woensdag ging ik samen met een vriendin naar een film op de IDFA (internationaal documentaire festival). De film - overigens zeer het aanbevelen waard - A Good Man, werd ingeleid door de documentairemaakster, Safina Uberoi. Wat zij ons liet ervaren was heel bijzonder! Ze sprak haar erkentelijkheid en dankbaarheid uit aan het publiek, ze heette ons zeer liefdevol en oprecht welkom en vertelde op zeer inspirerende wijze haar ervaringen bij het totstandkomen van de documentaire. Wij gingen in ieder geval helemaal geinspireerd en 'opgeladen' weer naar huis.<br />M.M. AmsterdamDoor E. Janssenhttp://www.blogger.com/profile/01000014293197638470noreply@blogger.com0